Προσπαθώ να εντοπίσω την αρχή…και καταλήγω στο ότι η φύση δίνει στον ισχυρότερο πάντα την δυνατότητα να πάει την ζωή παρακάτω, να αναπαραχθεί…
Τυχαίο γεγονός άραγε το αδύναμο θηλυκό να διαλέχτηκε να φέρει μέσα του την όλη αυτή δημιουργία;
Ζητούμενο στα επτά, δεκαεπτά, εικοσιεπτά, τριανταεπτά, σαράντα…και βάλε πολλά επτά…μέχρι να λήξει η ζωή του ανθρώπου…
Ανατρεπτική, Χειμαρρώδης, Απρόβλεπτη, Αστείρευτη, Θαρραλαία, Ταλαντούχα, Αντισυμβατική, Πολυμήχανη, Σαρωτική, Ανεξίτηλη…
Μοναχικές, δυναμικές, καταπονημένες από την φύση, την μοίρα, την ζωή που τους δόθηκε μα δε τους χαρίστηκε!!!
Χαμηλώνουν οι σφυγμοί και η αναπνοή… Ώρα θαλπωρής και ήχος κενού… Εγένετο φως…μπλε φως…του Ωκεανού, του Ουρανού, της Θάλασσας…
Αναζητούσα τους Άνδρες και βρέθηκα μόνη να αναρωτιέμαι τι φταίει και χάθηκαν. Φταίμε εμείς οι Γυναίκες αποκλειστικά!!! Εμείς τους γεννάμε και οφείλουμε να τους μάθουμε πως θέλουμε να μας φέρονται και τους τρόπους να μας τιμούν και να μας εκτιμούν.
Ποιος Ανδρας δέν έχει παίξει σκάκι…??? Στα πιόνια που διαλέγει συνήθως κόλλαει…Σκόυρα ή Ανοιχτά??? Να έχει να κάνει άραγε με το χρώμα που επιλέγει και στην Γυναίκα??? Σκόυρα ή ξανθιά???
